چطور شوخ طبع باشیم
نکته بسیار مهم این است که طنز و شوخ طبعی مهارتی مبهم است. به عبارتی خلق یک شوخی مؤثر تقریباً نیاز به مهارتی بالا دارد.شیرازیاب به ما کمک میکند که چطور شوخ طبع باشیم.
شوخ طبعی و طنز مهارتی مهم است. هیچکس از رسمیت بیشازحد خوشش نمیآید. جلسات رسمی، کلاسهای درس خشک و جدی، مدیری که هرگز با کسی شوخی نمیکند، سرپرستی که تابهحال کسی خندهاش را ندیده است، همسری که شوخطبع نیست و…، همگی یک ویژگی مشترک دارند؛ آنها خستهکننده و عذابآور هستند.
تصور کنید که قرار هست به مسافرتی بروید که میتوانید همنشین خود را انتخاب کنید و دو گزینه دارید:
نفر اول فردی است که در طول مسیر خشک و جدی در کنار شما مینشیند و تا آخر مسیر با همین رویه ادامه میدهد.
نفر دوم، از شروع مسیر با داستانها و لطیفههای سرگرمکنندهاش شما را میخنداند و سرگرم میسازد و کاری میکند تا رنج سفر را حس نکنید.
اگر پاسخ شما نفر اول است، این مقاله به درد شما نمیخورد، اما اگر معتقدید که شوخ طبعی مهارت مهم و اثرگذار و درعینحال مبهمی است، این مقاله میتواند به شما در جهت تقویت این مهارت شوخ طبعی و افزایش قدرت طنزپردازی به شما کمک کند.
طنز یکی از مهمترین مهارتهایی هست که یک فرد نافذ و اثرگذار میبایست داشته باشد. سخنرانیهای مراسم بسیار رسمی جهان، مثل نطق رهبران در سازمان ملل را در نظر بگیرید. رهبرانی که در عین رسمیت و جدی بودن، بهدرستی از طنز و لطیفه پردازی استفاده میکنند، نسبت به سایرین از استقبال بیشتری برخوردار میشوند.
شوخ طبعی چیست؟
منظور از شوخ طبعی این است که وقتی یک چیزی می گوییم صدای خنده بیاید .یا حداقل یک لبخند کوچک روی لب ها بنشیند.
ما به چی می خندیم؟
اگر بدانیم ما به چی میخندیم به ما کمک میکند چطور شوخ طبع باشیم.ما به هر چیزی که ریتم عادی را عوض کند،می خندیم.ما زمانی به چیزی می خندیم که مغزمان توقع اش را ندارد.طنز،تغییر ناگهانی در وضعیت ذهنی مان است.مثلا وقتی کسی زمین می خورد،ناخودآگاه می خندیم چون مغزمان توقع آن را نداشته است.
اجزای مختلف طنز:
۱- گوینده: اینکه دیگران ما را به عنوان یک آدم جدی می شناسند یا شوخ طبع؟وقتی ما را می بینند،آماده ی شوخی و خنده هستند یا نه؟ مثلا حسن ریوندی استندآپ کمدین،هر چه می گوید،همه می خندند! چون از قبل او را به عنوان یک آدم شوخ طبع می شناسند.
۲- جو: جایی که در آنجا حضور داریم هم اهمیت دارد.در چه جوی هستیم؟ مخاطب در چه فضایی هست؟ مثلا اگر سر کلاس، زنگ آهنگ موبایل یک نفر صدای خروس باشد،همه می خندند!
دیدید در مجالس سنگین ختم،پتانسیل خندیدن بعضی آدم ها بالاتر می رود؟! پس در محیطهای با جو سنگین که مخاطب انتظار خندیدن را ندارد،احتمال خنداندن آنها بالاتر می رود.
۳- گفته: مدل گفتن طنز، خیلی اهمیت دارد.یعنی اینکه چطوری از زبان بدن و لحنمان به صورت مناسب استفاده کنیم.
۴- شنونده: اگر تمام شرایط بالا مهیا باشد،حتی جدی ها و ضدحال ها هم با ما در خندیدن همراه می شوند.
چطور شوخ طبع باشیم
– نفی حالت مطلوب:
یعنی وقتی مخاطب منتظر یک اتفاق خاص است،ما آن حالت را نفی می کنیم.مثلا مخاطب منتظر یک جمله ای هست،ما یک چیز دیگری می گوییم.یا مخاطب منتظر یک کار دیگری هست،ما یک کار دیگری می کنیم.
مثلا وقتی داریم تعریف می کنیم: میریم باشگاه به یک نفر می گیم:این دمبل زدنت چه فایده ای داره؟می گه: حالا معلوم نمیشه! سه ماه بعد بیا تا نتیجه شو روی بدنم ببینی! سه ماه بعد می ریم نتیجه رو ببینیم…می بیینم که….نیست! بس که مردم ما زود کارها رو ول می کنن….
در این تعریف در جمله ی آخر مخاطب انتظار داشت که بگوییم: سه ماه بعد می ریم نتیجه رو ببینیم… می بینیم چه پشت بازوهایی درست کرده! در صورتی که چیزی گفتیم که خارج از انتظار او بود.پس می خندد.
۲- دست گرفتن رفتار یا حرف کسی:
وقتی یکی یک سوتی داده،مدام آن را دست بگیریم.مثلا یکی عطسه می کند،همان را با مبالغه به آن برگردانیم.یا اگر زنگ موبایل یکی خنده دار یا عجیب بود،به او بگوییم: این زنگه؟! من برای خودت میگم،عوضش کن!
۳- پی بردن به درونیات:
مثلا چیزی که آن لحظه آن شخص دارد به آن فکر می کند و فکر نامربوطی هست.حالا ما آن فکر را بازگو کنیم که : می دونم الان داری به این فکر می کنی که این مسخره بازی ها چیه؟!
۴- بازگویی رفتارهای رایج:
کاری که عموم مردم انجام می دهند.مخصوصا در تنهایی.مثلا تعریف رفتار مردم در دوران نامزدی و تغییر آن بعد از عروسی.یا تعریف رفتار مردم در توالت و دستشویی.
۵- مبالغه بر صحبت قبلی در موقعیت جدید:
یکی یک چیزی را قبلا گفته، بعدا آن را بزرگ کنیم و هی بگوییم.مثلا قبلا گفته وجود پرنده در خونه،آرامشبخشه.بعد که به خانه شان رفتیم و دیدیم آن پرنده با سروصدایش خانه را روی سرش گذاشته،مدام با مبالغه بگوییم: پرنده آرامشبخشه؟! البته فقط تا جایی ادامه دهیم که دیگر خنده ها کم شده است.چون بیشتر از آن بی مزه می شود.
– تکیه کلام های ثابت:
مثلا تکیه کلام: ما از اون خانواده هاش نیستیم.
۷- دست گرفتن خودمان:
برای مثال اگر زیادی چاق یا قلد بلند هستیم.یا دماغ بزرگی داریم،خودمان،خودمان را دست بگیریم.مثلا وقتی وارد جایی می شویم و دماغمان بزرگ است،بگوییم:دماغ اومد!
یا اگر یکی از دوستانمان به ما گفت: تو چقدر خنگی! بگوییم: چاکریم! مخلصیم! به جمع ما خوش اومدی!
این کار به دیگران اجازه می دهد تا از روی صمیمیت به ما بخندند و ما را شخصی با اعتماد به نفس بالا معرفی می کند که حتی از بیان نقاط ضعف خود هم ترسی نداریم.این روش، راه بسیار مناسبی برای خلع سلاح دیگران در مقابل تمسخر کردن ضعف هایمان هم هست.
نکته ی مهم :شوخ طبعی از نوع تحقیر کردن ،مسخره کردن یا بی احترامی کردن به آدم ها نباشد.مثلا ظاهر یا ویژگی آنها را مسخره نکنیم.
کتاب چگونه شوخ طبع باشیم
کتاب شوخ طبعی در روانشناسی
انسان ها دارای صفات فروانی هستند که از این صفات می توان احساساتی، سلطه جو، وظفیه شناس و… را نام برد. یکی از این صفات شوخ طبعی است. صفتی که تعریف دقیقی از آن نمی توان ارائه داد. در گذشته نظراتی در مورد شوخ طبعی بیان شده است. در اسلام، در یونان و کتاب های بسیاری از گذشته موضوع شوخ طبعی به عنوان یک ویژگی یا صفت مناسب برای انسان نام برده شده است. در روایات فروانی آورده شده است که پیامبر و ائمه افرادی شوخ طبع بودند و مردم را به شوخ طبعی تشویق می کردند. در روانشناسی امروز شوخ طبعی به عنوان ویژگی افراد کارآمد و کامل عنوان شده است. در این فصل به معرفی دیدگاه های روانشناسان در مورد شوخ طبعی پرداخته می شود.

شوخی یا مِزاح به تمایل اشخاص به ارائه تجربیات شخصی که موجب خنده و تفریح میگردد، میگویند. مردم در اکثر سنین مایل به انجام شوخی هستند و اکثریت آنها پس از شنیدن شوخی لبخند زده و خوشحال میشوند. نوع شوخی و مزاح بسته به موقعیت جغرافیایی، فرهنگ، آموزش و پرورش و تیزهوشی متفاوت است.به توانایی درک یا بیان جنبههای طنزآمیز موقعیتها، شوخطبعی میگویند.
منبع: https://fa.wikipedia.org