بوشهر قدیمی
بناى بوشهر را به اردشير ساسانى نسبت دادهاند که نام اصلى آن «رام اردشير» بود.
گفته مىشود که «رام اردشير» به مرور زمان به «ريشهر» تبديل شد.
به نظر مىرسد که بوشهر تحريف شدهٔ ريشهر – همان شهر قديمى – است.
در سال ۱۱۵۰ هـ.ق «ابومهيري» پسر شيخ ناصرخان ، ناخدا باشى کشتىهاى نادرشاه ، طرح اصلى بوشهر را پىريزى کرد و
اين شهر را مقر نيروى دريايى نادرشاه قرار داد.
از اين زمان به بعد بوشهر به عنوان يکى از بنادر مهم خليجفارس مطرح شد.
در زمان کريمخان زند بوشهر چنان اهميت يافت که رقيب قدرتمندى براى بندر بصره در عراق شد.
اين بندر در زمان اوج خود از مراکز عمدهٔ تجارت خليجفارس به حساب مىآمد و تجار بوشهر قسمت عمدهٔ بازرگانى خليجفارس و
اقيانوس هند را به عهده داشتند.
حتى «حاج محمد شفيع» اجازهٔ چاپ و نشر اسکناس رايج بوشهر را به دست آورد و اين امتياز تا برقرارى بانک شاهى ، در
بوشهر به قوت خود باقى بود.
بوشهر يکى از نخستين شهرهايى است که در آن چاپخانهٔ چاپ سنگى داير شد و پيش از بسيارى از شهرهاى مهم ايرانى ،
صنايع جديدى چون يخسازى و برق ايجاد شد.
مجله و روزنامه در بوشهر قدیم
مردم بوشهر از اولين ايرانيانى بودند که با مجله و روزنامه آشنا شدند.
روزنامههاى زيادى در اوايل ظهور اين پديده در بوشهر چاپ و نشر مىشد که از جمله روزنامههاى مظفرى ، خليج ايران و نداى
جنوب را مىتوان نام برد.
همچنين به علت موقعيت خاص اين بندر در تجارت و کسب ثروت فراوان ، نمايندگى شرکتهاى خارجى و نيز کنسولگرى دولتهاى بيگانه از جمله بريتانيا ، آلمان و روسيه و امپراطورى عثمانى در اين شهر وجود داشتند که ساختمان بعضى از آنها
هنوز پابرجاست.
جاذبه های گردشگری بافت قدیم
بافت تاریخی بوشهر که شامل چهار محله بهبهانی، دهدشتی، کوتی و شنبدی است، در شبه جزیره مثلث شکل بوشهر قرار
گرفته است.
بافت قدیم در رأس این مثلث که دارای تورفتگی در دریای خلیج فارس است واقع شده است.
بافت تاریخی ۳۸ هکتاری بوشهر حدودا شامل هزار خانه است که از منحصر به فردترین و زیباترین بافت های مسکونی ایران
محسوب می شود.
اوج شکوفایی بافت بوشهر مربوط به دوره قاجاریه است، زمانی که بوشهر دروازه ورود ملل مختلف به ایران بشمار می رفت.
جبهه ساحلی بافت قدیم بوشهر در سال ۱۳۷۸ تحت شماره ۲۳۶۰ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.