استان سیستان و بلوچستان
استان سیستان و بلوچستان با وسعتی حدود ۱۸۱۷۸۵ کیلومتر مربع پهناورترین استان کشور می‌باشد، که با قرار گرفتن در بین ۲۵ درجه و ۳ دقیقه تا ۳۱ درجه و ۲۷ دقیقه عرض شمالی از خط استوا و ۵۸ درجه و ۵۰ دقیقه تا ۶۳ درجه و ۲۱ دقیقه طول شرقی از نصف‌النهار گرینویچ، از نظر جمعیتی از کم تراکم‌ترین استان‌های کشور است.
این استان از شمال به استان خراسان جنوبی و کشور افغانستان، از شرق به کشورهای پاکستان و افغانستان، از جنوب به دریای عمان و از مغرب به استان‌های کرمان و هرمزگان محدود می‌شود.
موقعیت جغرافیایی استان سیستان و بلوچستان
این استان پهناور در سمت شرق با کشور پاکستان ۹۰۰ کیلومتر و با
کشور افغانستان ۳۰۰ کیلومتر مرز مشترک دارد؛ در قسمت جنوب با دریای عمان مرز
آبی دارد و از قسمت شمال و شمال غرب با استان خراسان به طول ۱۹۰ کیلومتر و در
قسمت غرب با استان کرمان به طول ۵۸۰ کیلومتر و با استان هرمزگان به طول
۱۶۵کیلومتر همجوار است. این استان از دو ناحیه سیستان و بلوچستان تشکیل یافته
است که از لحاظ طبیعی با یکدیگر متفاوتند.
ناحیه سیستان در قسمت شمالی این استان قرار دارد و حوزه مسطح و مسدودی است که
از آبرفتهای دلتای قدیمی و فعلی رود هیرمند تشکیل شده است. ناحیه بلوچستان منطقه
وسیع کوهستانی است که حد شمالی آن کویر لوت و حد جنوبی آن دریای عمان است.
مرزهای طولانی آبی و خشکی استان با کشورهای افغانستان ، پاکستان و کشورهای
حوزه خلیج فارس ، موقعیت ویژهای را به آن بخشیده و سبب ایجاد شرایطی خاص شده
است. چندگانگی و تنوع مذهبی، گویشهای مختلف و نمود تعلقات قومی و قبیلهای از
دیگر ویژگیهای اجتماعی این استان است.
این استان براساس آخرین تغییرات شامل ۱۴ شهرستان است: ایرانشهر – چابهار – خاش
– دلگان(به مرکزیت گلمورتی) – زابل – زابلی – زاهدان – زهک – سراوان – سرباز(به
مرکزیت راسک) – سیب سوران(به مرکزیت سوران) – کنارک – میان کنگی(به
مرکزیت دوست محمد) -و نیک شهر. همچنین این استان از ۴۰ بخش و ۳۶ شهر
تشکیل گردیده‌است.
بزرگترین و پرجمعیت ترین شهر استان زاهدان با بیش از ۵۶۷ هزار نفر جمعیت
می‌باشد و کم جمعیت ترین شهر این استان شهر کوچک سرباز است که فقط ۱۰۴۷ نفر
جمعیت دارد.
